1.6. Opleiden in Leiden

             Luc van Houdt, specialist ouderengeneeskunde Middelburg – Zeeland
             picture

Het doorgeven van genetisch materiaal is volgens evolutiebiologen onze enige reden van bestaan. Als vader van vier gezonde kinderen en trotse opa kan ik dié taak wel afvinken. Toch wilde ik meer, misschien wel – vrij naar Bram Vermeulen – nog ‘een steentje verleggen in een rivier op aarde’. Vanuit mijn overtuiging dat aios kunnen leren van het delen van opgedane kennis, opgebouwde ervaring, doorworstelde dilemma’s, verlammende twijfels en gemaakte fouten van een oudere arts werd ik opleider, eerst in Nijmegen, momenteel in Leiden.

Waarom Leiden?
Voor een opleider en een aios die in het westen van Zeeland wonen en werken, mag je ’s morgens de wekker een uur later zetten om tijdig de trein (van half zeven) te halen. Voor de opleider is dat slechts vijfmaal per jaar een vervelende klus; ik wil daarom niet zeuren. Maar de aios moet deze beproeving bijna wekelijks ondergaan. Puur opportunisme dus… 😉

Leren twijfelen
‘De aios leren twijfelen’ is één van mijn doelstellingen tijdens het opleiden. Jonge pas afgestudeerde artsen denken naar mijn gevoel te veel in zwart-wit terwijl met name de ouderengeneeskunde zoveel onzekerheid met zich brengt. Vage klachten, weinig specifieke bevindingen bij het lichamelijk onderzoek, ouderen die hun klachten niet zelf in detail kunnen formuleren en tegenstrijdige informatie van verzorgenden die allemaal met hun eigen bril naar de patiënt kijken, maken ons werk complex, verre van gemakkelijk, maar bovenal uitdagend. Wie niet heeft geleerd om in deze omstandigheden genuanceerd te denken in termen van hoge of lage waarschijnlijkheid en voorzichtig alle puzzelstukjes van de diagnostiek bij elkaar te brengen, loopt het risico gegijzeld te worden door zijn eigen overschatte zekerheid.

Geven en nemen
‘Ik wil van jou in de komende maanden minstens één ding leren dat in de toekomst mijn behandelen als arts zal veranderen.’, is een van de verwachtingen die ik uitspreek tijdens een intakegesprek met een nieuwe aios of haio. Want een opleider krijgt ook veel terug van de arts in opleiding die met een update van de laatste nieuwigheden van de schoolbanken is gekomen of die expertise van een vorige discipline met zich meebrengt naar het verpleeghuis.

Valkuilen vermijden
Opleiden is een tocht met diverse valkuilen onderweg. Dankzij de kaderopleiding ben ik me daar meer bewust van geworden. Ik heb geleerd om feedback te geven zonder bang te zijn voor een boze reactie en om te beoordelen zonder een aios tekort te doen. Ik heb geleerd dat LSD niet alleen een psychedelicum is maar ook een ezelsbruggetje voor ‘luisteren-samenvatten-doorvragen’ en dat frictie soms ook constructief kan zijn. Ik heb zelfs leren dichten… een bijzonder leuke workshop als afsluiting van de laatste module, hoewel ik wel mijn twijfels heb bij de meerwaarde ervan voor mijn werk als opleider.

Terugkomdagen
De fijne open sfeer tijdens de terugkomdagen, de veilige omgeving voor intervisie, de lekkere catering en aansluitend de inspirerende wetenschapsavonden maken die verre reis van de Zeeuwse kust naar de oudste universiteitsstad van Nederland zonder twijfel de moeite waard. En bovenal heb ik daar fijne collega’s in het land leren kennen om, u vermoedt het al, mijn twijfels in het vak mee te bespreken.

Home      Previous      Next