1.1. Samenwerking met de huisartsopleiding

             Prof. dr. Anneke Kramer, hoofd huisartsopleiding LUMC
             picture

Vorig jaar schreef ik: ‘Om goede medische zorg te kunnen blijven bieden aan de steeds ouder wordende Nederlandse bevolking zullen de specialist ouderengeneeskunde en de huisarts elkaar steeds meer nodig hebben. Er komen steeds meer ouderen die ook nog eens langer thuis wonen. Dit heeft tot gevolg dat de huisarts in toenemende mate te maken krijgt met kwetsbare ouderen; kwetsbaar omdat functies minder worden en ze afhankelijk worden van anderen; kwetsbaar omdat ze allerlei ziektes krijgen en veel medicatie gebruiken; kwetsbaar omdat ze steeds minder hun sociale leven kunnen organiseren. Dit vraagt andere vaardigheden van de huisarts dan de gebruikelijke. Proactief handelen, het gesprek aangaan met de oudere over wat deze nog wil in het leven, rekening houden met de mantelzorg, samenwerken met thuiszorg en wijkverpleegkundige, polyfarmacie en ga zo maar door. De specialist ouderengeneeskunde is – de naam zegt het al – gespecialiseerd in zorg voor ouderen buiten het ziekenhuis. Deze expertise hebben we als huisarts hard nodig, zeker waar het complexe situaties aangaat. Maar ook de specialist ouderengeneeskunde heeft de huisarts nodig. De huisarts kent de oudere meestal goed, weet haar of zijn voorgeschiedenis, wat iemand prettig vindt in de omgang e.d. Omdat ouderen langer thuis wonen, zijn ze er meestal slecht aan toe als ze naar het verpleeghuis moeten. Steeds vaker gaan ze weer naar huis terug het beter gaat. Dit alles vraagt om goede overdracht tussen specialist ouderengeneeskunde en huisarts bij de verschillende transfers. Waar kan je beter leren om samen te werken en van elkaars expertise gebruik te maken als in de opleiding? Jong geleerd, oud gedaan! Ik zie een opleiding voor me waarin aios ouderengeneeskunde en huisartsgeneeskunde gezamenlijk onderwijs volgen over ouderen, samen in de praktijk ervaring opdoen in samenwerking en consultatie onder supervisie van opleiders, samen zoeken naar oplossingen voor nieuwe uitdagingen die we ongetwijfeld gaan krijgen in de zorg voor onze ouderen.’
Dit is allemaal nog steeds heel relevant en actueel. Het verheugt mij dat we een jaar verder concrete stappen hebben gezet om aios ouderengeneeskunde en huisartsgeneeskunde meer van en met elkaar te laten leren, in de praktijk en op de terugkomdag. Dit is mogelijk omdat beide opleidingen het belang van gezamenlijk optrekken niet alleen onderschrijven, maar ook in daden hebben omgezet. Tony Poot is vorig jaar door beide opleidingen aangesteld  als stafadviseur interprofessioneel opleiden. Beide opleidingen kennen een eigen cultuur en werkwijze. Meer samen doen vraagt om initiatief, tijd en menskracht, en om overbruggen en inleveren. De eerste stappen zijn gezet, de komende tijd zullen we gestaag doorgaan. Tony Poot beschrijft verderop in dit jaarbericht wat deze eerste stappen zijn. Ik heb er alle vertrouwen in dat wij met elkaar een mooie weg vinden om meer van en met elkaar te leren met als doel dat de oudere burger/patiënt er beter van wordt.

Home      Previous      Next